Niedomykalność zastawki mitralnej

Zastawka mitralna, zwana też zastawką dwudzielną lub zastawką przedsionkowo – komorową (lewą), zapobiega cofaniu się krwi z lewej komory do lewego przedsionka. Znajduje się ona w ujściu przedsionkowo komorowym lewym. Zastawkę tę tworzą dwa płatki: przedni i tylny. Jedną z najczęściej występujących wad zastawki mitralnej jest jej niedomykalność, która charakteryzuje się przepływem krwi z lewej komory do lewego przedsionka, na skutek nieprawidłowego zamykania się płatków zastawki. Powoduje to wzrost ciśnienia w lewym przedsionku i prowadzi do jego powiększenia oraz do zaburzeń rytmu skurczów serca (migotanie serca).
W przypadku niedomykalności zastawki mitralnej możemy mówić o niedomykalności o charakterze ostrym lub przewlekłym, w zależności od przyczyny jej powstania. W przypadku niedomykalności o charakterze ostrym bardzo szybko rośnie ciśnienie w krążeniu płucnym. Serce nie ma czasu na adaptację lewego przedsionka do zachodzących zmian i, nawet w przypadku niewielkiej niedomykalności, może to doprowadzić do ostrego obrzęku płuc. Niedomykalność ostra pojawia się gwałtownie i przebiega bardzo szybko. U niektórych osób konieczne jest szybkie przeprowadzenie operacji. Przyczyną niedomykalności zastawki mitralnej o ostrym charakterze może być infekcyjne zapalenie wsierdzia lub śluzak lewego przedsionka.
Jeśli niedomykalność zastawki mitralnej ma charakter przewlekły serce ma więcej czasu na przystosowanie lewego przedsionka. Niedomykalność przewlekła zazwyczaj rozwija się przez kilka lat i stopniowo nasila się.Przyczynami niedomykalności o charakterze przewlekłym mogą być: choroby serca, wady wrodzone, choroby zwyrodnieniowe lub choroby zapalne.
Wyróżnia się trzy typy niedomykalności zastawki mitralnej:
niedomykalność typu I, w której ruchomość płatków zastawki jest normalna,
niedomykalność typu II, w której ruchomość płatków zastawki jest wzmożona,
niedomykalność typu III, w której ruchomość płatków zastawki jest ograniczona.
Wiele osób przez lata nie jest świadoma tego, że żyją z niedomykalnością zastawki mitralnej, która, zwłaszcza w początkowej fazie rozwoju, może nie powodować żadnych objawów, nawet w przypadku wysiłku fizycznego. Z czasem jednak objawy nasilają się. Do podstawowych należą: uczucie zmęczenia, duszność, trudności w przełykaniu, kołatanie serca, brak apetytu, kaszel, ból w klatce piersiowej, obrzęk okolicy kostek.
Do rozpoznania niedomykalności mitralnej oraz jej stopnia konieczne jest badanie ECHO serca, RTG klatki piersiowej oraz badanie EKG. Leczenie niedomykalności mitralnej uzależnione jest od jej stopnia. W przypadku niewielkiej niedomykalności zaleca się uważne obserwowanie objawów i badania kontrolne. Nie jest natomiast wymagane wprowadzenia leczenia farmakologicznego. W przypadku średniej niedomykalności stosuje się przede wszystkim preparaty rozszerzające naczynia krwionośne.Natomiast w przypadku znacznej niedomykalności mitralnej konieczna może być operacja, polegająca na wymianie zastawki (na sztuczną lub biologiczną) lub jej rekonstrukcji.

www.niezawal.pl

[Głosów:0    Średnia:0/5]

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here