Saga skandynawska opowiada, jak to dzielni żeglarze skandynawscy dotarli do nieznanego kraju, który nazwali Helluland (kraj płaskich kamieni), jak wylądowali w Markland (kraj lasów), by następnie dotrzeć do pięknej, żyznej okolicy. Dali jej miano Winlandii ze względu na rosnące tam winoroślą. Do dnia dzisiejszego nie ma wśród uczonych zgody co do lokalizacji odkrytych wówczas przez wikingów ziem amerykańskich. Większość badaczy jest zdania, że była to jedna z części Kanady, Nowa Szkocja lub Nowa Fundlandia bądź Labrador lub Nowa Anglia. Nowsze badania archeologiczne z początku lat sześćdziesiątych naszego stulecia zdają się wskazywać na Nową Fundlandię. Saga skandynawska dodaje, że był to kraj piękny, porośnięty bujną trawą, żyzny i odpowiedni do uprawy i hodowli. Rosły tam smukłe, wysokie drzewa, nadające się świetnie na maszty okrętowe. Wody roiły się od ryb. Inni synowie Eryka Rudego odbywali podróże ze zmiennym szczęściem, jeden z nich miał nawet zostać pochowany w Ameryce. Sagi wspominają również o żonach i dzieciach wikingów lądujących wraz z nimi w Ameryce.
